Τα κοκτέιλ, που εδώ και δεκαετίες είναι της μόδας, αποτελούν σήμερα έμβλημα των μπαρ και των bartenders. Λίγοι, βέβαια, από όσους τα καταναλώνουν γνωρίζουν πως για τη γένεσή τους συνυπεύθυνη είναι και η ποτοαπαγόρευση στην Αμερική (1920-1933), με χαρακτηριστικά της παραβάτες, λαθρεμπόριο, βία, νοθεία στο αλκοόλ (και κρατική), ακόμα και πολλούς θανάτους.

Μακριά από όλα αυτά, πολλές είναι σήμερα οι κατηγοριοποιήσεις των κοκτέιλ. Μία εξ αυτών τα κατατάσσει στα κλασικά, στις προσωπικές δημιουργίες ευφάνταστων bartenders και στα πιο εμπορικά και μοδάτα. Στα τελευταία ανήκει το Aperol Spritz, με την αυθεντική συνταγή του να απαιτεί 3 μέρη Prosecco, 2 μέρη του aperitivo ποτού Aperol και κάποιο λίγο αφρώδες νερό. Σε μεγάλο ποτήρι γεμάτο πάγο μπαίνουν τα ποτά με την προαναφερόμενη σειρά και μετά από ανακάτεμα προστίθεται μια λεπτή φέτα πορτοκαλιού.

Το Aperol Spritz είναι δημοφιλές και αγαπητό γιατί παρασκευάζεται εύκολα (και στο σπίτι), είναι άκρως καλοκαιρινό και θυμίζει την αγαπητή σε πολλούς Ιταλία. Η παρασκευή του σαφώς επηρεάζεται από την ποιότητα του κρασιού, παρότι λίγοι δίνουν σημασία. Ωστόσο, Aperol Spritz που έχουν δοκιμαστεί σε καλά ιταλικά μπαρ διαφέρουν δραματικά από αυτά που καταναλώνονται αλλού. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα. Ένα καλό, πάντως, Aperol Spritz μυρίζει έντονα φλούδα πορτοκαλιού και πλήθος βοτάνων, κάτι που συνεχίζεται εξίσου έντονα και στο ευχάριστα πικρουλό στόμα. Αρκετά «πηχτό» στην αρχή καταναλώνεται με ευκολία γρήγορα, κάτι που γλιτώνει και από το υπερβολικό νέρωμα λόγω πολύ πάγου. Στην επίγευση είναι, επίσης, βοτανικό και σταθερά υπόπικρο, ισορροπώντας μερικώς λόγω της κρυμμένης μεν αρκετής δε γλυκύτητάς του.

Aperol Spritz με ροζέ κρασί

Η διαφορά στην παρασκευή του Aperol Spritz με ροζέ κρασί έγκειται σε δύο παραμέτρους, η μία εκ των οποίων είναι αυτό καθαυτό το κρασί. Το ροζέ προσδίδει εν γένει κάπως πιο οινική χροιά στο σύνολο και βέβαια διαφορετικά αρώματα. Αλλάζει δε και τη γευστική ισορροπία, λόγω οξύτητας, γλυκύτητας κ.λπ. Με άλλα λόγια, οι οινόφιλοι που τους αρέσει αυτό το κοκτέιλ θα νοιώσουν ενδεχομένως ευτυχισμένοι με τη ροζέ παραλλαγή του. Η δεύτερη παράμετρος αφορά τον αφρισμό. Το Prosecco έχει δικό του αφρό, άρα στη συνταγή με ροζέ κρασί το αφρώδες νερό αυξάνεται. Έτσι, η συνταγή έχει ως εξής: Ροζέ κρασί, Aperol και αφρώδες νερό σε αναλογίες 3:2:1, με την παρασκευή να παραμένει ίδια.

Μία βολική τακτική είναι το κοκτέιλ να παρασκευαστεί εντός της φιάλης του ροζέ, αφού έχει καταναλωθεί το μισό κρασί. Με ένα χωνί προστίθενται στη φιάλη περίπου 125 γραμμάρια αφρώδες νερό και γεμίζουμε την υπόλοιπη με Aperol. Κατόπιν πολύ ελαφράς ανακίνησης (γιατί το κοκτέιλ αυτό, αντίθετα από του Τζέιμς Μποντ, δεν χτυπιέται, ανακατεύεται) ακολουθεί το σερβίρισμα.

 Aperol Spritz με ελληνικά ροζέ κρασιά

Αφού δοκιμάστηκαν μόνα τους επτά ελληνικά ροζέ κρασιά, για την παρασκευή αλλων τόσων κοκτέιλ, ένα για κάθε ροζέ κρασί, χρησιμοποιήθηκε μικρό ποτηράκι δοκιμής γεμάτο πάγο, με την προαναφερόμενη αναλογία (εκτός από το τελευταίο ροζέ κρασί, που επειδή ήταν αφρώδες, η αναλογία της συνταγής του ήταν αυτή του κλασικού Aperol Spritz). Τα αποτελέσματα ήταν άκρως ενδιαφέροντα και διαφορετικά.

 Παρότι ιδιαίτερα ανοιχτόχρωμο σομόν, το Arte DiVino, Tsouris Wines έχει ερυθρό χαρακτήρα και ο τόνος που έδωσε στο κοκτέιλ ήταν πολύ ευχάριστος. Το διεισδυτικό, έντονο και βαθύ άρωμά του (βύσσινο και φραγκοστάφυλο) πέρασε και στο σύνολο και ταίριαξε καλά με αυτό του ποτού. Οι αρκετές τανίνες του δεν επηρέασαν αρνητικά το κοκτέιλ και η αρκετή για το αλκοόλ του οξύτητα ωφέλησε την ισορροπία του, που αργεί σχετικά να νερώσει.

 Δοκιμάζοντας το πολύ ανοιχτό σομόν, με χάλκινες ανταύγειες, Άλφα Ξινόμαυρο Single Vineyard Σκαντζόχοιρος, έγινε αντιληπτό πως θα αλλάξει πολύ το χαρακτήρα του κοκτέιλ. Γιατί το κρασί έχει μεν αυστηρή, αλλά πολυσύνθετη μύτη κλάσης, με ορυκτότητα, πλήθος ανθών, μούρων και άλλων φρούτων και ανάλογα αυστηρό και ξηρό, αλλά ατσαλένια κοφτερό στόμα. Εξελίσσεται αργά και απολαυστικά με φρουτώδη κυρίως αρώματα. Όλη αυτή η δύναμη, που στην κάπως τανική αλλά φρουτώδη επίγευση θυμίζει ερυθρό ξινόμαυρο, αλλάζει τελείως το κοκτέιλ. Ο οινικός χαρακτήρας του γίνεται πιο έντονος, ενώ η οξύτητα του κρασιού κόβει ευχάριστα τη γλυκύτητα του ποτού, που αργεί αρκετά να νερώσει.

Το Οδίτης, Κτήμα Στροφιλιά, με πολύ ανοιχτό χρώμα φλούδας κόκκινου κρεμμυδιού, είναι ένα ελαφρύ και ευκολόπιοτο ροζέ, που μυρίζει βερίκοκο, νεκταρίνι και σταφύλι, σε φόντο κακάο, αρώματα που συνδυάζονται εξαιρετικά με αυτά του ποτού στο κοκτέιλ. Το στρογγυλό και χωρίς αιχμές στόμα του θυμίζει περισσότερο λευκό κρασί και βρίσκεται σε αρωματική αρμονία με τη μύτη. Κάνει το κοκτέιλ να φαντάζει πιο αλκοολικό και να θυμίζει αρκετά το κλασικό Aperol Spritz. Διατηρεί καλά τα αρώματά του και όταν νερώσει από πάγο.

Με χρώμα φλούδας κόκκινου κρεμμυδιού και χάλκινες νύξεις, το αρκετά έντονο αρωματικά ροζέ Κλέφτρα Κίσσα, Κτήμα Γ. Κοκοτού θυμίζει με καθαρότητα διάφορα άσπρα φρούτα (π.χ. μούρα και αχλάδι), ενώ γίνεται και λίγο εξωτικό (μάνγκο). Η αρωματική δωρικότητα του στόματος μπορεί να ευθύνεται που οδηγεί το κοκτέιλ πιο κοντά σε αυτό που έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα να γευόμαστε παραγγέλνοντας Aperol Spritz. Ωστόσο, το κρασί μόνο του έχει και καλή οξύτητα και μακρά, λίγο τανική και ελαφρώς ζεστή, επίγευση. Θα αρέσει λοιπόν πολύ σε όσους παραγγέλνουν αυτό το κοκτέιλ στην χώρα μας και θα τους κάνει να τελειώσουν γρήγορα το ποτήρι τους για να πάνε στο επόμενο.

 Το σομόν Claudia Ροζέ, Domaine Claudia Papayianni, με αρκετά έντονη και ευχάριστα γλυκίζουσα μύτη βγάζει πορτοκάλι, βερίκοκο, αλλά και εστραγκόν και εντείνει το κοκτέιλ αρωματικά. Ωστόσο, το αναπάντεχα ξηρό στόμα του κρασιού ξενίζει ευχάριστα και κερδίζει, παραμένοντας αρμονικό αρωματικά με τη μύτη, στρογγυλό, αλλά και ατσάλινο. Αναζωογονητικές είναι  και οι λίγες τανίνες που αφήνει στην επίγευση. Έως εδώ όλα πάνε καλά. Γευστικά, όμως, στο κοκτέιλ είναι μάλλον το λιγότερο ταιριαστό κρασί, τουλάχιστον αρχικά, αφού τα αρώματα οίνου και ποτού μένουν μάλλον αταίριαστα. Ωστόσο, στην πορεία έρχονται όλο και πιο κοντά. Πρόκειται, άλλωστε για το κοκτέιλ με το καλύτερο .

Το La vie en Rose, Κτήμα Παλυβού έχει σομόν χρώμα με σκούρες πορτοκαλί και χάλκινες ανταύγειες. Τριανταφυλλένιο αρωματικά, ως ανθοπωλείο, καταφέρνει να χαλιναγωγήσει την έντονη μύτη του πριν αυτή γίνει υπερβολική. Γίνεται όμως εξωτική, με μάνγκο και ανανά και μετά το γυρίζει στα εσπεριδοειδή. Κάνει, έτσι, το κοκτέιλ πιο έντονο αρωματικά, προσθέτοντάς του άνθη και φρούτα, διαφοροποιώντας το από το συνήθη χαρακτήρα του. Το κάνει, επίσης, άκρως ρομαντικό. Η οξύτητα του κρασιού οδηγεί το στόμα σε εξαιρετική ισορροπία και στρογγυλάδα με τη γλυκερίνη του αλκοόλ του. Αρωματικά το στόμα παραμένει έντονο και εξωτικό, ενώ η επίγευσή του είναι λεμονάτη. Στο κοκτέιλ, μόνο νερωμένο από τον πάγο αρχίσει να θυμίζει κλασικό Aperol Spritz. Πριν, παραπέμπει σε άλλες, πιο εξωτικές γεύσεις και ανάλογα αρώματα με πολύ ενδιαφέρον.

 Ερχόμαστε πιο κοντά στα δεδομένα του αυθεντικού Aperol Spritz με το Claudia Sparkling, Domaine Claudia Papayianni, απλώς γιατί είναι αφρώδες. Το κοκτέιλ με αυτό το κρασί θα ξετρέλαινε πιο μικρές ηλικίες (και μεγαλύτερους που τις βιώνουν), που και σε αρωματικό μπούγιο αρέσκονται και σε αρκετή γλυκύτητα. Γιατί το ανοιχτό κόκκινο αυτό κρασί βγάζει αρώματα γλυκιάς αίσθησης από πολλά φρούτα: καρπούζι, γκρέϊπφρουτ), αλλά και μαρμελάδες και γλυκά κουταλιού (π.χ. καρπούζι), καραμέλες κ.ά., προδίδοντας το demi-sec στόμα του. Εκεί είναι πιο συγκρατημένο σε αρωματική ένταση, αλλά έντονα γαργαλιστικό, αναψυκτικό, γλυκίζον και παιχνιδιάρικο. Θα ξετρελάνει και γι’ αυτόν το λόγο τους προαναφερόμενους οινόφιλους και όχι μόνο. Η επίγευσή του παραμένει ευχάριστα φρουτώδης και γλυκιά. Έτσι, το κρασί κάνει το στόμα του κοκτέιλ ακόμα πιο φρουτώδες και σίγουρα πιο γλυκό, ενώ καθώς επικρατεί ο πάγος, επικρατεί και ο οίνος.